Artysta M. K. Čiurlionis namalował siedem sonat malarskich. W jedną sonatę kompozytową, cykl, motywowany dynamiką rytmu („Allegro”, „Andante”, „Scherzo”, „Finale”), artysta włączył realistyczne motywy rzeczywistości, odmienne plany przestrzeni oraz chwile i kontrastowe, symboliczne obrazy.
W „Wiosennej sonacie” Scherzo dojrzymy pionowy przekrój morskiej głębi z ledwie zarysowanym bajecznym miastem oraz namalowanymi na dnie tajemniczymi wrotami i roślinami. W głębię opuszcza się ogromna sieć, łapiąca ryby, a ponad wodą widać odległy brzeg ze wzgórzami z „Wiosennej sonaty” Andante.
Sonatę II („Wiosenną sonatę”) M. K. Čiurlionis stworzył w 1907 r. i wystawił ją na Drugiej Wystawie Sztuki Litewskiej wiosną 1908 r. W ostatniej części tego cyklu – „Finale” – artysta wybrał inną kompozycję – najwyraźniejsza część obrazu została skoncentrowana na samym dole. Planeta znajdująca się po prawej, otwiera w jasnej przestrzeni ścieżkę, którą wije się procesja kolorowych flag.
Opinie